Dotyczy to również stawek użytkowania pojazdów prywatnych w delegacji. Jednak postanowienia w tym zakresie muszą znajdować się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu (art. 775 § 3-4 k.p.). Finansowane przez podmiot zatrudniający posiłki konsumowane w czasie spotkań biznesowych, w których pracownik bierze udział na polecenie pracodawcy, nie generują zatem po jego stronie przychodu. Nawet gdy są one spożywane w trakcie podróży służbowych, a ich wartość przewyższa poziom diety.

Auto tylko na kilka dni? To naprawdę ma sens

Mimo że kwota ta przewyższa poziom diety krajowej (30 zł), to nie należy naliczać od niej składek ZUS ani podatku. Niemniej omawiany posiłek powinien pomniejszyć dietę o 15 zł (czyli o 50%). Przy określaniu dodatkowych wydatków pracodawca musi stosować kryteria oceny. Jeśli bez poniesienia wydatku zadanie służbowe może być wykonane i nie pociąga to za sobą dodatkowych, nieracjonalnych kosztów związanych np. Z wydłużeniem czasu trwania delegacji, to wydatek ten nie jest wydatkiem niezbędnym.

Koszt nabycia karty nie może być jednak uznany za koszt przejazdów w ramach podróży służbowej ani za inny niezbędny wydatek związany z odbywaną podróżą. Ustalenia zawarte w umowie o pracę dotyczące miejsca wykonywania zadań służbowych muszą określać je w sposób konkretny oraz rzeczywisty, tj. W bezpośrednim powiązaniu z zakresem terytorialnym zwykłej, codziennej pracy pracownika. Wyznacznikiem przy określaniu miejsca pracy danego pracownika powinna być więc zasada, zgodnie z którą zawsze należy hotel szczecin się kierować rzeczywistym, faktycznym obszarem, po jakim poruszać się będzie pracownik w ramach zwykłych, codziennych czynności.

  • Zwrot przez pracodawcę poniesionych przez pracownika kosztów związanych z zagraniczną podróżą służbową (w tym udokumentowanych kosztów leczenia) podlega zwolnieniu ze składek ZUS na podstawie § 2 ust.
  • Oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończone w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.
  • Kodeks pracy i rozporządzenie o podróżach służbowych nie wymagają, aby polecenie wyjazdu służbowego miało formę pisemną.
  • Powinna obejmować co najmniej te koszty, które są możliwe do określenia w chwili jej udzielania.

Wyjazd służbowy może być też związany z realizacją innych czynności na rzecz pracodawcy. Nawet gdy miejscem pracy pracownika jest określony punkt, realizacja zadań służbowych na terenie miejscowości, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika, nie stanowi dla niego delegacji. W takim przypadku następuje jedynie nieco inne naliczenie świadczeń (za czas takiego wyjazdu nie będą przysługiwały dieta i świadczenia noclegowe), ale należy go traktować jako delegację. Tym samym pracownikowi przede wszystkim powinien zostać rozliczony koszt przejazdu oraz ryczałt (koszt) jazd lokalnych. Pracodawca nie może narzucić wyjazdu służbowego także zatrudnionej osobie, która opiekuje się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia. Osoba ta może jeździć w delegacje, lecz trzeba uzyskać od niej zgodę.

5.1. Ubezpieczenie w trakcie podróży zagranicznej

Rozporządzenia stosuje się obowiązkowo w stosunku do pracowników państwowych i samorządowych jednostek sfery budżetowej. Pozostali pracodawcy mogą (ale nie muszą) stosować to rozporządzenie. Dopiero w przypadku gdy układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania lub umowa o pracę nie zawierają takich postanowień, pracownikowi przysługują należności na pokrycie kosztów podróży służbowej według przepisów rozporządzenia w sprawie podróży służbowych. Rozporządzenia w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, nie stanowi dla pracownika przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, wartość zapłaconej z tego tytułu składki ubezpieczeniowej przez Wnioskodawcę nie będzie zaliczana do przychodów pracownika wynikających ze stosunku pracy.

3. Zadanie służbowe

Pracodawcy spoza sfery budżetowej mogą jednak w przepisach zakładowych samodzielnie określić zasady rozliczania krajowych odcinków zagranicznej podróży służbowej. Rozliczenie kosztów podróży zagranicznej (§ 20 ust. 3 rozporządzenia o podróżach służbowych) jest dokonywane w walucie otrzymanej zaliczki, w walucie wymienialnej albo w walucie polskiej, według średniego kursu NBP z dnia jej wypłacenia. Dotyczy to także przypadku udzielenia zaliczki w walucie polskiej (rozliczenie z pracownikiem powinno zatem nastąpić według rozporządzenia po kursie średnim NBP z dnia wypłaty zaliczki). Ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu z i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego przysługuje w wysokości jednej diety w miejscowości docelowej za granicą oraz w każdej innej miejscowości, w której pracownik korzystał z noclegu. Jeśli pracownik ponosi koszty dojazdu wyłącznie w jedną stronę, przysługuje mu ryczałt w wysokości 50% diety (§ 17 ust. 1-2 rozporządzenia o podróżach służbowych). Koniec podróży następuje z chwilą dotarcia do miejscowości zakończenia podróży, czyli miejscowości, w której znajduje się siedziba pracodawcy, miejsce pracy lub – za zgodą pracodawcy – miejscowości zamieszkania pracownika.

Jeżeli należność pieniężna jest niższa od diety, pracownikowi przysługuje wyrównanie do wysokości należnej diety. Jeżeli zatrudnione osoby z tytułu odbywanych wyjazdów służbowych uzyskują należności „delegacyjne” w kwotach wyższych, niż wynika to z rozporządzenia o podróżach służbowych, wówczas od ewentualnych nadwyżek należy naliczyć składki ZUS i podatek. Spółka XYZ wysłała w podróż służbową Kingę Z. Miała ona zapewnione pełne wyżywienie, począwszy od obiadu pierwszego dnia. Pracodawca chciał jednak wykorzystać fakt, że jego pracownica będzie przejeżdżała obok siedziby klienta, i zlecił jej wizytę u niego w celu podpisania umowy.

Czas pracy w podróży służbowej

Rozliczenie kosztów podróży zagranicznej jest dokonywane w walucie otrzymanej zaliczki, w walucie wymienialnej albo w walucie polskiej. Zatem od tych należności pracodawca powinien naliczyć zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenia społeczne. Od uznania pracodawcy z sektora prywatnego zależy wysokość diety zagranicznej (która nie może być niższa niż dieta krajowa określona dla sfery budżetowej; w 2022 r. – 30 zł).

A co, jeżeli pracownik będzie chciał połączyć podroż służbową z urlopem wypoczynkowym? W takim przypadku, na wniosek pracownika, pracodawca może wyrazić zgodę na przedłużenie pobytu pracownika w miejscu odbywania podróży służbowej w celach prywatnych, tj. Odcinki podróży krajowej odbywane przed i po rozpoczęciu czasu trwania podróży zagranicznej nie łączą się.

1. Czas trwania podróży zagranicznej

Przy wyjazdach do państwa należącego do UE pracownik objęty jest ubezpieczeniem zdrowotnym na podstawie przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w UE. Natomiast przy wyjeździe poza UE polskie ubezpieczenie zdrowotne nie obowiązuje. W takim przypadku pracodawca może wykupić dla pracownika ubezpieczenie kosztów leczenia niezbędnego w razie nagłego wypadku. Łącznie stanowi to 45 euro (dieta za dobę podróży na terenie Niemiec wynosi 49 euro, a na terenie Czech 41 euro). Przepisy nie wskazują jednak, co w takiej sytuacji zrobić z rozliczaniem diet za czas spędzony w poszczególnych krajach.